Bericht uit Murcia en Cartagena: Manifesta 8

Posted in nEws and rEleases by Curatorview on October 17, 2010

Nieuws

zondag 17 oktober 2010

Beeldverslag

Sam Steverlynck | Manifesta is een zwervende kunstbiënnale die elke editie opereert vanuit een ander (grens)gebied. De biënnale positioneert zich als een tegengewicht voor locatiegebonden biënnales zoals bijvoorbeeld die van Venetië.

De achtste editie – die zojuist werd geopend – vindt plaats in de Zuid- Spaanse steden Murcia en Cartagena. Ze werd samengesteld door drie curatorcollectieven: ACAF (Alexandria Contemporary Arts Forum) CPS (Chamber of Public Secrets) en tranzit.org.

Manifesta 8
9 okt. 2010 t/m 9 jan. 2011
www.manifesta8.com

Lees verder en bekijk het beeldverslag…

Curatoren Khaled Ramadan en Alfredo Cramerotti van CPS

Uitgemolken
De ondertitel van de biënnale luidt: ‘Region of Murcia (Spain) in dialogue with northern Africa’. Dat klinkt als een interessant uitgangspunt door de eeuwenlange vetes, contacten en invloeden tussen beide regio’s. Alleen blijkt al gauw dat die ondertitel nogal problematisch is.
Er is weliswaar het Egyptische curatorencollectief ACAF, maar verder telt de biënnale niet bijster veel Noord-Afrikaanse kunstenaars. Van de uitgemolken term ‘dialoog’ is al helemaal geen sprake. Manifesta flirt met een politiek activisme dat zeer ongeloofwaardig overkomt. Het is niet meer dan holle retoriek en een vorm van cerebrale masturbatie, die intelligent noch diepgaand is.
Een van de dieptepunten is het buurtcentrum van Santa Lucia in Cartagena waar een hele zaal wordt ingenomen met researchmateriaal van Archivo F.X. Het ‘research’ van de kunstenaars leidt niet tot inspirerende bevindingen en nog minder tot knappe kunstwerken. Ook The Arts Assembly in Murcia kickt blijkbaar op stencils, prikborden en tabellen. Als men al een trend kan spotten op deze biënnale, moet het de terugkeer zijn van het fotokopieerapparaat dat hier blijkbaar overuren presteert.

Het fotokopieerapparaat onmisbaar op deze biënnale.

…en nog wat meer papier

Gevangeniscellen
Wel geslaagd zijn dan weer de originele locaties: van een in onbruik geraakte gevangenis, tot een casino en van een voormalig autopsiecentrum tot een postkantoor. In de San Anton gevangenis in Cartagena is Thierry Geoffroy (Colonel) één van de weinige kunstenaars die verwijst naar die zogenaamde ‘dialoog met Noord-Afrika;. Hij sprokkelt op sensationele wijze opinies bij de lokale bevolking over hun Noord-Afrikaanse buren.
Ook bekritiseert hij op ironische wijze de afwezigheid van Noord-Afrikaanse kunstenaars door hen een cel voor te behouden waar ze alsnog hun werk kunnen tentoonstellen. Eén van de weinige geslaagde ‘papers’ is een reader over geweld van Brumaria, een collectief dat daarnaast in gevangeniscellen een spervuur van beelden van gewelddadig politiegeweld op de bezoeker afvuurt.

Bijproduct
De curatorcollectieven vallen het klassieke model van “the authorship of the single curator” aan en zijn op zoek naar een andere manier van kennisproductie. Hun alternatief is echter helemaal niet overtuigend. Ondanks een overgewicht aan theoretisering en discursieve praktijken slagen ze er maar niet in een coherente visie of concept te ontwikkelen. Natuurlijk zijn er op deze biënnale ook knappe werken te ontdekken (Laurent Grasso, Lorraine O’Grady, Metahaven, Erlea Maneros Zabala, …) maar die slagen er alsnog niet in om Manifesta 8 te redden.
Kunst wordt hier blijkbaar toch eerder gezien als bijproduct.

De gevangenis van San Anton in Cartagena.