Interview: Erlea Maneros Zabala at Manifesta8 – part 2
Second part of short interview to Erlea Maneros Zabala on her work shown at MURAM in Cartagena. Footage and interview by Davis Berg and Henna Hyvärinen.
Produced by the Finnish Academy of Fine Arts and CPS Chamber of Public Secrets
Interview: Erlea Maneros Zabala at Manifesta8 – part 1
Short interview to Erlea Maneros Zabala on her work shown at MURAM in Cartagena. Footage and interview by Davis Berg and Henna Hyvärinen.
Produced by the Finnish Academy of Fine Arts and CPS Chamber of Public Secrets.
Bericht uit Murcia en Cartagena: Manifesta 8
Nieuws
zondag 17 oktober 2010
Beeldverslag
Sam Steverlynck | Manifesta is een zwervende kunstbiënnale die elke editie opereert vanuit een ander (grens)gebied. De biënnale positioneert zich als een tegengewicht voor locatiegebonden biënnales zoals bijvoorbeeld die van Venetië.
De achtste editie – die zojuist werd geopend – vindt plaats in de Zuid- Spaanse steden Murcia en Cartagena. Ze werd samengesteld door drie curatorcollectieven: ACAF (Alexandria Contemporary Arts Forum) CPS (Chamber of Public Secrets) en tranzit.org.
Manifesta 8
9 okt. 2010 t/m 9 jan. 2011
www.manifesta8.com
Lees verder en bekijk het beeldverslag…
Curatoren Khaled Ramadan en Alfredo Cramerotti van CPS
Uitgemolken
De ondertitel van de biënnale luidt: ‘Region of Murcia (Spain) in dialogue with northern Africa’. Dat klinkt als een interessant uitgangspunt door de eeuwenlange vetes, contacten en invloeden tussen beide regio’s. Alleen blijkt al gauw dat die ondertitel nogal problematisch is.
Er is weliswaar het Egyptische curatorencollectief ACAF, maar verder telt de biënnale niet bijster veel Noord-Afrikaanse kunstenaars. Van de uitgemolken term ‘dialoog’ is al helemaal geen sprake. Manifesta flirt met een politiek activisme dat zeer ongeloofwaardig overkomt. Het is niet meer dan holle retoriek en een vorm van cerebrale masturbatie, die intelligent noch diepgaand is.
Een van de dieptepunten is het buurtcentrum van Santa Lucia in Cartagena waar een hele zaal wordt ingenomen met researchmateriaal van Archivo F.X. Het ‘research’ van de kunstenaars leidt niet tot inspirerende bevindingen en nog minder tot knappe kunstwerken. Ook The Arts Assembly in Murcia kickt blijkbaar op stencils, prikborden en tabellen. Als men al een trend kan spotten op deze biënnale, moet het de terugkeer zijn van het fotokopieerapparaat dat hier blijkbaar overuren presteert.
Het fotokopieerapparaat onmisbaar op deze biënnale.
…en nog wat meer papier
Gevangeniscellen
Wel geslaagd zijn dan weer de originele locaties: van een in onbruik geraakte gevangenis, tot een casino en van een voormalig autopsiecentrum tot een postkantoor. In de San Anton gevangenis in Cartagena is Thierry Geoffroy (Colonel) één van de weinige kunstenaars die verwijst naar die zogenaamde ‘dialoog met Noord-Afrika;. Hij sprokkelt op sensationele wijze opinies bij de lokale bevolking over hun Noord-Afrikaanse buren.
Ook bekritiseert hij op ironische wijze de afwezigheid van Noord-Afrikaanse kunstenaars door hen een cel voor te behouden waar ze alsnog hun werk kunnen tentoonstellen. Eén van de weinige geslaagde ‘papers’ is een reader over geweld van Brumaria, een collectief dat daarnaast in gevangeniscellen een spervuur van beelden van gewelddadig politiegeweld op de bezoeker afvuurt.
Bijproduct
De curatorcollectieven vallen het klassieke model van “the authorship of the single curator” aan en zijn op zoek naar een andere manier van kennisproductie. Hun alternatief is echter helemaal niet overtuigend. Ondanks een overgewicht aan theoretisering en discursieve praktijken slagen ze er maar niet in een coherente visie of concept te ontwikkelen. Natuurlijk zijn er op deze biënnale ook knappe werken te ontdekken (Laurent Grasso, Lorraine O’Grady, Metahaven, Erlea Maneros Zabala, …) maar die slagen er alsnog niet in om Manifesta 8 te redden.
Kunst wordt hier blijkbaar toch eerder gezien als bijproduct.
De gevangenis van San Anton in Cartagena.
Gevangenis van San Anton
Thierry Geoffroy’s cel voor Noord- Afrikanen
Thierry Geoffroy, aka Colonel
De holle retoriek van The Arts Assembly.
The Arts Assembly in Murcia
Erlea Maneros Zabala’s deconstructie van mediabeelden
Michael Takeo Magruders werk over de aanslagen in het Atocha treinstation Madrid.
Stefanos Tsivopoulos’ diareeks en film in Casino van Cartagena.
Stormloop op het MURAM in Cartagena.
Foto’s: Sam Steverlynck
Lees ook:
– 02/08/2010 Manifesta brengt eerste ‘non-visuele residency’
– 25/06/2010 Manifesta zal ‘ingrijpende verandering’ teweegbrengen
In het oktobernummer van Kunstbeeld vind je het Dagboek van… curatorencollectief CPS
Mediascapes. Nolens Volens 4
This fourth issue of Nolens Volens has been edited in collaboration with Alfredo Cramerotti, member of the curatorial group Chamber of Public Secrets, in the framework of their participation in Manifesta 8.
The subject explored was “mediascapes”. And the contributors have worked with the concept of how the media construct rather than reflect the world; they are hardly a public forum, and have transformed into an industry which has a powerful influence and exerts discursive manipulation over the audience and society.
Extending the notion of reality as a construct, as symbolic coordinates that determine our experience of reality, the central importance of the media in the definition of the framework in which reality takes place in the contemporary world is evident. Since the spread of what is denominated as communication technologies, the construction of reality through the media establishes the limits of our possible experience in a construction of the world with a totalizing vocation. Baudrillard’s critical considerations of simulacra and hyper-reality or Debord’s spectacle are positions which, although they are an efficient diagnostic of the state of matters, do not leave many options for operating in an effective way in the construction of a set if images that determines our experience of reality from other positions, opposing the versions of media power. Thus, the experiential framework proposed by the business conglomerates of communication should be confronted with other forms of treating, narrating and, finally, constructing this certain sense of reality.
Lastly, we are printing an excerpt of Alfredo Cramerotti’s book “Aesthetic journalism: How to Inform Without Informing” (2009), published by Intellect, which discusses how the production of truth has shifted from the domain of the news media to that of art and aestheticism, which marks a new approach to the debate of the possibility of the critical potential of art within the aestheticization of the information.
The contributors to this issue are: Los colaboradores de este número de Nolens Volens son: Carlos Jiménez, Alfredo Cramerotti, Arturo/ fito Rodríguez Bornaetxea, Jesús Aguilera, Ramon Parramon, Anders Eiebakke, Erlea Maneros Zabala, Andreja Kulunčić, Daniel García Andújar, Extrastruggle, Michael Takeo Magruder, Nada Prlja, Nemanja Cvijanovic, GenderArtNet, Virginia Villaplana and Michael Baers
alcramer [Alfredo Cramerotti] 
leave a comment